เทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์

ข้อมูลทั่วไป

:: สภาพและข้อมูลพื้นฐาน ::

สภาพทั่วไป

ภูมิศาสตร์

สภาพโดยทั่วไปของเทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์เป็นที่เนินสูง บริเวณจุดศูนย์กลางและลาดเอียงทุกด้านซึ่งล้อมรอบด้วยนาข้าว โดยมีทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 220 หรือถนนสายขุขันธ์–ศรีสะเกษ ตัดผ่านกลางชุมชน

อาณาเขต

ทิศเหนือ ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยเหนือ
ทิศใต้ ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยเหนือ
ทิศตะวันออก ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยเหนือ
ทิศตะวันตก ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลห้วยสำราญ

ประวัติ

เทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์ เดิมเป็น สุขาภิบาลโดยใช้ชื่อว่า สุขาภิบาลห้วยเหนือ ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2499 และได้เปลี่ยนแปลงฐานะเป็นเทศบาล เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 เทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์ ได้รับการพิจารณาจากกระทรวงมหาดไทย ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่อเทศบาล จากเทศบาลตำบลห้วยเหนือ เป็น เทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์ เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2552 โดยเทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์มีพื้นที่ 1.5 ตร.กม. หรือประมาณ 937.5 ไร่

ประชากร

ประชากรในเขตเทศบาลจำนวน 4,660 คน เป็นชาย 2,278 คนและหญิง 2,382 คน จำนวน 1,425 ครัวเรือน มีความหนาแน่นประมาณ 3,326 คน/ตารางกิโลเมตร โดยกระจุกตัวอยู่บริเวณตอนกลางของชุมชนตามถนนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 220 และมีอัตราการเพิ่มของประชากรในเขตเทศบาลประมาณร้อยละ 0.12 อันเนื่องมาจากภายในเขตเทศบาลตำบลตำบลเมืองขุขันธ์ ได้มีการใช้พื้นที่เต็มพื้นที่แล้ว มีจำนวน 6 ชุมชน ได้แก่

ชุมชนบ้านภูมิเหนือ (หมู่ 6)
ชุมชนบ้านภูมิใต้ (หมู่ 6)
ชุมชนบ้านภูมิตะวันตก (หมู่ 6)
ชุมชนบ้านห้วย (หมู่ 1)
ชุมชนบ้านตาปิ่น (หมู่ 14)
ชุมชน บ.ข.ส. (หมู่ 6)

การตั้งถิ่นฐานของประชากรในเขตเทศบาลตำบลเมืองขุขันธ์จะกระจุกตัวอยู่บริเวณภายในชุมชนเมือง โดยมีที่พักอาศัยอยู่บริเวณชานเมืองและพื้นที่การเกษตรจะอยู่นอกเขตเทศบาลโดยรอบ

เศรษฐกิ

การประกอบอาชีพของประชากรในเขตเทศบาลแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ

การพานิชยกรรม ในรูปของการค้าขายปลีกเกาะกลุ่มอยู่ที่บริเวณสองข้างถนนสายหลัก
การอุตสาหกรรม จะกระจายอยู่ตามซอยหลัก ๆและพื้นที่พานิชย์จะเป็นอุตสาหกรรม ประเภทโรงสีข้าว ร้านซ่อมเครื่องยนต์ โรงน้ำแข็ง เป็นต้น